Στις 20 Σεπτεμβρίου 1944 ο Θανάσης Κλάρας Καπετάνιος της ΙΙΙ Μεραρχίας του ΕΛΑΣ(ΚΚΕ) φτάνει στους Γαργαλιάνους από την Καλαμάτα και τον Μελιγαλά όπου προηγουμένως διέταξε , συμμετείχε και παρίστατο στην σφαγή των αιχμαλώτων ταγματασφαλιτών και των οικογενειών τους. Ο Γιάννης Καραμούζης Καπετάνιος του ΕΛΑΣ στο βιβλίο του «Πατριώτες και Προδότες στο Μορία», Τρίπολις 1950, σελ 80-81 περιγράφει την μάχη των Γαργαλιάνων ως εξής (διατηρώ την ορθογραφία του κειμένου): «.. Ως τρίτος στόχος στην Μεσσηνία εδιαλέχθη η βάσις Γαργαλιάνων. Εκεί έδρευε το τάγμα του Ταγματάρχου Στούπα δυνάμεως 1000 περίπου ανδρών. Μετά τον Μελιγαλά όλες οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ 8,9,και 11 Συντάγματα και το Τάγμα Ολυμπίας εκινήθησαν προς Γαργλιάνους. Μαζύ τους εκινήθησαν και τα εφεδρικά. Ο Άρης και ο Κουλαμπάς που παρακολουθούσαν τα τμήματα πήραν όλα τα μέτρα γι να μην δημιουργηθεί η κατάστασις του Μελιγαλά. Δηλαδή να μην συλληφθούν αιχμάλωτοι. Οι διαταγές που δόθηκαν στους αντάρτες ήταν ρητές: «ΝΑ ΕΚΤΕΛΟΥΝΤΑΙ ΕΠΙ ΤΟΠΟΥ ΟΙ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΙ». Την 21 Σεπτεμβρίου 1944 άρχισε η επίθεσις. Μετά σκληρά μάχη 30 ωρών, οι Γαργαλιάνοι έπεσαν στα χέρια του ΕΛΑΣ. Ο σκοτωμός και η λεηλασία ήταν το κύριον χαρακτηριστικόν καθόλην την ημέραν. Εδώ δεν είχαν να ασχοληθούν με αιχμαλώτους. ¨Οσοι συνελαμβάνοντο εξετελούντο. Πολλοί των Ταγμάτων με επικεφαλής τον Στούπα κατόρθωσαν και διέφυγον. Πήγαν στην Πύλο όπου ενώθηκαν με την εκεί υπάρχουσα δύναμιν των Ταγμάτων Ασφαλείας. Παρά την διαταγή για την εκτέλεσιν κάθε Ταγματασφαλίτη, βρέθηκαν πολλοί αιχμάλωτοι. Περίπου 400. Από αυτούς εξετελέσθησαν οι περισσότεροι. Στους Γαργαλιάνους σκοτώθηκαν όχι λιγότερα από 500 άτομα. Στην μάχη των Γαργαλιάνων όπως και του Μελιγαλά εξετελέσθησαν όχι μόνο όσοι υπηρετούσαν στα Τάγματα Ασφαλείας ,αλλά και πολλά άλλα πρόσωπα, που είχαν καταφύγει εκεί, συνέπεια της τρομοκρατίας που ασκούσαν οι εαμικές οργανώσεις …».
.JPEG)
.JPEG)
