ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

Ίσως η πιο σημαντική αλλά λιγότερο συζητημένη συνισταμένη των δυνάμεων της σημερινής κατάντιας στον τόπο μας, εκτός από το μεσαιωνικό φεουδαρχικό κατεστημένο των πολιτικών, των μεγαλοδημοσιογράφων, των «καλλιτεχνών» και «κοσμικών»που αποβλάκωσαν την Ελληνική κοινωνία, είναι και η ανθελληνική πανεπιστημιακή συντεχνία, που με το πρόσχημα του «προοδευτισμού και δημοκρατισμού» στην πλειοψηφία της απενεύρωσε κάθε αντίσταση στην νεοταξική επέλαση στην χώρα μας χαρακτηρίζοντας την «φασιστική» . Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι οι πανεπιστημιακοί«δάσκαλοι» είναι αυτοί που από το 1993 και μετά διοικούν την Ελλάδα με το κυρίως κέντρο εξουσίας τα Οικονομικά Πανεπιστήμια. Το βασικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ όπως ο Υπουργός Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ την περίοδο 1995-1998 κ. Χριστοδουλάκης, ο. κ Λομβέρδος, ο κ. Βενιζέλος, ο κ. Σημίτης, επίσης ο κ. Παυλόπουλος, ο κ. Αλογοσκούφης καθώς και πολλά άλλα κυβερνητικά στελέχη της ΝΔ είναι Πανεπιστημιακοί καθηγητές. Στην συντεχνία αυτή μετά την μεταπολίτευση, το πολιτικό σύστημα έδωσε πρωτεύοντα ρόλο αφού της ανεγνώρισε ιδιαίτερα συνταγματικά δικαιώματα, όπως η έμμισθη κατοχή και άλλων θέσεων στο δημόσιο πλην της θέσεως του καθηγητού δημιουργώντας μία νέα προνομιακή τάξη στην Ελληνική κοινωνία στην θέση των συνταγματαρχών. Ανάλογο παράδειγμα συνταγματικά κατοχυρωμένης προνομιακής μεταχείρισης σε συντεχνία δεν υπάρχει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η συντεχνιακή αυτή τάξη λαμβάνοντας τα μηνύματα των καιρών της μεταπολίτευσης ασπάσθηκε την «προοδευτική και δημοκρατική» ιδεολογία αφού η επαγγελματική ανέλιξη στους πανεπιστημιακούς χώρους είναι ανάλογη του «προοδευτισμού και δημοκρατισμού» του κάθε μέλους της που στην πληοψηφία της ανήκει ιδεολογικά στον ΣΥΡΙΖΑ, συνεργάζεται με τις ανθελληνικές ΜΚΟ, τα διεθνή ανθελληνικά κέντρα προωθώντας τις θέσεις των εχθρών της χώρας μας μέσα από «επιστημονικές μελέτες», «συνέδρια και ημερίδες», και τα ΜΜΕ. Η συμμαχία της με το πολιτικό και δημοσιογραφικό κατεστημένο θα προϋπέγραφε την καταδίκη του Ελληνικού λαού στον πλέον ακραίο σκοταδισμό. Η εισροή των κοινοτικών κονδυλίων στην χώρα με τα διάφορα «Ερευνητικά» προγράμματα και η διαχείριση των κοινοτικών πλαισίων στήριξης δεν άφησε την τάξη των καθηγητών αδιάφορη.
Παχουλοί διπλοί και τριπλοί μισθοί, διορισμοί συγγενικών προσώπων εταιρίες μαϊμούδες, απίθανα ερευνητικά προγράμματα τους άνοιξαν τον δρόμο για τα Tennis club της Εκάλης, ενώ οι βίλες τους συναγωνίζονται στην χλιδή μεσαιωνικά παλάτια. Θυμηθείτε πόσοι πανεπιστημιακοί «δάσκαλοι» είναι σήμερα στην φυλακή για κατάχρηση των ερευνητικών κονδυλίων. Τα διάφορα λοιπόν ερευνητικά προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης περιλαμβάνουν και δράσεις που αφορούν και τις μειονότητες. Κάθε λοιπόν ερευνητικό πρόγραμμα μπορεί να έχει προϋπολογισμό της τάξης του 1.5 Εκ.€. Φανταστείτε λοιπόν τον χειριστή του προγράμματος να διαχειρίζεται τα ποσά αυτά. Όχι μόνο θα διατρίβουν σε ανύπαρκτα πεδία επιστημονικής έρευνας, αλλά θα επινοούν και ανύπαρκτα ανθελληνικά θέματα για την εξυπηρέτηση των διαρκώς αυξανομένων κρατικών οικονομικών προνομίων τους..

Η επιστημονική επάρκεια κάθε πανεπιστημιακού καθηγητού διεθνώς εκτιμάται από τον αριθμό των επιστημονικών δημοσιεύσεων σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά με υψηλό δείκτη απήχησης (impact factor) καθώς και από τον αριθμό των ετεροαναφορών (citation index). Θα έχει πολύ ενδιαφέρον να πληκτρολόγηση κάποιος στις βάσεις δεδομένων τα ηχηρά Ελληνικά «επιστημονικά ονόματα». Η διεθνής απήχηση τους στον χώρο της επιστήμης τους είναι μηδενική. Άλλωστε στην διεθνή κατάταξη των Πανεπιστημίων ως προς την Αριστεία τα Ελληνικά πανεπιστήμια είναι από τα τελευταία, και για τον λόγο αυτό αρνούνται να αξιολογηθούν όπως πράττουν οι συνάδελφοι τους σε όλα τα μέρη του κόσμου.