Είναι αναμφισβήτητο γεγονός πια, ότι σε όλο το δυτικό κόσμο η μεγάλη μάζα των διανοουμένων είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό εξαρτημένη από το κεφάλαιο ή από την εξουσία. Οι μηχανισμοί είναι γνωστότατο. Η εύνοια, η συμμετοχή σε " ερευνητικά προγράμματα " που συνδέονται με την παραγωγή, η παροχή υπηρεσιών με την τυπική ιδιότητα του συμβούλου, του τεχνοκράτη, του εμπειρογνώμονα ή ακόμα και του «γκουρού», κατέστησαν την διανόηση «επάγγελμα»...».

Κ
. Τσουκαλάς

« It is now an undeniable fact that throughout the western world the intellectuals are strongly dependent on the capital and the «power». The mechanisms are well known. These are the favouritism, the participation in «research projects» associated with the production, the status of consultant, the technocrat, the expert, or even the «gurus».All these have made the intellectuals a professional cast of people in the service of political, economical and social elites.

C. Tsoukalas

11 ΜΑΡΤΙΟΥ 2010

Τι περιμένουνουμε στην αγορά συναθροισμένοι;
Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα.
Γιατί μέσα στην σύγκλητο μια τέτοια απραξία;
Τι καθοντ’ οι συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα!

Τι νόμους πια θα κάμουν οι συγκλητικοί;
Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν!

Πέμπτη 30 Ιουλίου 2009

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΜΕΤΑΞΑ



Η Γερμανία από την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία τον Ιανουάριο του 1933, προσπάθησε να αποφύγουν αναταραχή στα Βαλκάνια με την διατήρηση του status-quo, ενώ ταυτόχρονα επεδίωκε να αυξήσει την επιρροή της στις Βαλκανικές πρωτεύουσες. Για την Ελλάδα εδέχετο ότι ανήκε στην Αγγλική σφαίρα επιρροής, γεγονός το οποίο δεν της δημιουργούσε προβλήματα, εφόσον στην Ελλάδα δεν θα υπήρχε παρουσία Αγγλικών στρατευμάτων, τα οποία θα έθεταν σε κίνδυνο την ασφάλεια των Ρουμανικών Πετρελαιοπηγών. Εξάλλου το πρωτόκολλο εμπορικής συμφωνίας μεταξύ Ελλάδος και Γερμανίας εξασφάλιζε την απρόσκοπτο ροή του Ελληνικού χρωμίου και αλουμινίου, καθώς κι άλλων πρώτων υλών απαραιτήτων για την διατήρηση της πολεμικής ισχύος της Βέρμαχτ. Ο Ιωάννης Μεταξάς παρά τις Βρετανικές πιέσεις, δεν επέτρεψε στις ελάχιστες μοίρες των Βρετανικών αεροπορικών δυνάμεων να επιχειρούν στο πολεμικό μέτωπο της Αλβνίας από τα αεροδρόμια της Μακεδονίας, παρά μόνο από αυτά του Τατοΐου και του Χασανίου (Ελληνικού). Επίσης δεν εδέχθη ολίγον προ του θανάτου του την περιορισμένη στρατιωτική βοήθεια που του πρόσφερε ο Άγγλος στρατηγός Ουέιβελ κατά την επισκεψή του στην Αθήνα από τις 13-15 Ιανουαρίου 1941, καθόσον αυτή όχι μόνο δεν θα βοηθούσε αλλά θα προκαλούσε την Γερμανική εισβολή στην Ελλάδα. Την ίδια εποχή η Βρετανία αδυνατούσε να φέρει εις πέρας τον πόλεμο με την Γερμανία λόγω οικονομικών δυσκολιών. Έπεισε όμως τον πρόεδρο Ρούσβελτ των Η.Π.Α. να φέρει προς ψήφιση στην Γερουσία το σχέδιο νόμου¨Lend-Lease¨ που προέβλεπε ουσιαστική ενίσχυση της πολεμικής μηχανής της Βρετανίας. Η παρουσία των Βρετανικών στρατευμάτων στην Ελλάδα και η βεβαία ήττα τους, θα επηρέαζαν θετικά την Αμερικανική κοινή γνώμη για την ψήφιση του νομοσχεδίου. Mετά τον θάνατο του Μεταξά (στις 31 Ιανουαρίου του 1941), η Ελληνική κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Κορυζή, έδωσε την συγκατάθεση της για την έλευση των Βρετανικών δυνάμεων στην χώρα μας τον Φεβρουάριο του 1941. Την ίδια στιγμή ο Ρούσβελτ ανεγνώρισε την σημασία της παρουσίας των Βρετανικών στρατευμάτων στην Ελλάδα και τηλεγράφησε στον Τσώρτσιλ: « εκτελέσατε ικανοποιητική εργασία στην Ελλάδα».

Ο Ι. Μεταξάς απεβίωσε από μία μάλλον ασήμαντη φλεγμονή του φάρυγγα η οποία κατέληξε σε «απόστημα παρααμυγδαλικόν που παρουσίασε εν συνεχεία τοξιναιμικά φαινόμενα και επιπλοκάς». Την ίδια ημέρα δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Βραδινή η εξής είδηση: «Ο Άγγλος υποστράτηγος Ντ Άλμπιάκ ελθών αεροπορικώς εκ Κρήτης , συνοδεύετο από τον Άγγλο αρχίατρο του Ναυτικού, όστις και έκανε ιδιοχείρως ένεση εις τον ασθενή»….

Κατά την διάρκεια της κατοχής, ο διοικητής Ασφαλείας Αθηνών αστυνόμος Παξινός μετέβη στο Καΐρο. Σε μία δεξίωση, ο Παξινός αποκάλυψε σε ¨Αγγλο διπλωμάτη ότι «εγνώριζε τα πάντα για τον θάνατο του Μεταξά» και ότι έγγραφε ένα βιβλίο για το θέμα αυτό. Ο Άγγλος τον χαιρέτησε και απομακρύνθηκε αμέσως. Ο Παξινός έφυγε αργά από την δεξίωση και την επόμενη μέρα βρέθηκε μαχαιρωμένος στα σοκάκια του Καΐρου. Η Αστυνομία ανακοίνωσε εσπευσμένα και χωρίς δικαστική έρευνα ότι πρώτα ληστεύθηκε και μετά δολοφονήθηκε....

1. Αννίβας Βελίδης, «Κατοχή Γερμανική Πολιτική, Διοίκηση στην Κατεχόμενη Ελλάδα». Αθήνα 2008, Εκδ. Ενάλιος

2. C. Buckley, «Greece and Crete», 1941, σελ. 139.

3. Γ. Νικολούδης, «Κατάσκοποι και Σαμποτέρ στην κατεχόμενη Ελλάδα (1941-1944» Αθήνα 2004, Εκδ. Περισκόπιο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΣΧΟΛΙΑ