Είναι αναμφισβήτητο γεγονός πια, ότι σε όλο το δυτικό κόσμο η μεγάλη μάζα των διανοουμένων είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό εξαρτημένη από το κεφάλαιο ή από την εξουσία. Οι μηχανισμοί είναι γνωστότατο. Η εύνοια, η συμμετοχή σε " ερευνητικά προγράμματα " που συνδέονται με την παραγωγή, η παροχή υπηρεσιών με την τυπική ιδιότητα του συμβούλου, του τεχνοκράτη, του εμπειρογνώμονα ή ακόμα και του «γκουρού», κατέστησαν την διανόηση «επάγγελμα»...».

Κ
. Τσουκαλάς

« It is now an undeniable fact that throughout the western world the intellectuals are strongly dependent on the capital and the «power». The mechanisms are well known. These are the favouritism, the participation in «research projects» associated with the production, the status of consultant, the technocrat, the expert, or even the «gurus».All these have made the intellectuals a professional cast of people in the service of political, economical and social elites.

C. Tsoukalas

11 ΜΑΡΤΙΟΥ 2010

Τι περιμένουνουμε στην αγορά συναθροισμένοι;
Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα.
Γιατί μέσα στην σύγκλητο μια τέτοια απραξία;
Τι καθοντ’ οι συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα!

Τι νόμους πια θα κάμουν οι συγκλητικοί;
Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν!

Κυριακή 26 Ιουλίου 2009

ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ



Η αναγωγή της Ελληνικότητας ως υψίστης πολιτικής αρχής, εκφραζόμενη ως ΕΝΕΡΓΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ κοινής καταγωγής και πολιτισμού, απαξιώνεται συστηματικά από το πολιτικό σύστημα της χώρα μας, την αφελή αριστερά και τους «πνευματικούς καθοδηγητές » των εμπόρων των Εθνών . Αυτές οι δυνάμεις του κακού και του μελλοντικού εφιάλτη που θα ζήσουμε, έχουν αναγάγει «την εξυπηρέτηση των ιδίων οικονομικών τους συμφερόντων » ως την σύγχρονη «μεγάλη ιδέα του Έθνους». Αυτές οι νεοφεουδαρχικές ομάδες, εξουσίας με πρωταγωνιστές το σάπιο πολιτικό σύστημα, είναι οι εκπρόσωποι μίας ρηχής, επιφανειακής και μιμητικής αστικής τάξης νεόπλουτων που στερείται παράδοσης και παρελθόντος. Συνειδητά και μεθοδικά αποδομούν τα συνεκτικά στοιχεία του έθνους, επιδεινώνοντας έτσι την εξαθλίωση του στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης, αφού του στερούν συστηματικά τις θεμελιακές αξίες του Ελληνικού πολιτισμού που είναι η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ο ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΧΛΙΔΗΣ, και η ΓΝΩΣΗ [1].

Η παρακμιακή αυτή αστική τάξη, δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τα νεοεμφανιζόμενα κοινωνικά σχήματα των χωρών του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού, πιστεύοντας ότι εκπροσωπεί ορθώς τις αρχές του διεθνισμού εκφράζει την Βαλκανική και επαρχιακή όψη της σημαντικότερης συνιστώσας του Ελληνικού Έθνους, της «Ρωμιοσύνης», στην πλέον ακραία μορφή της. Η καλλιέργεια της εθνικής αυτογνωσίας στην παιδεία, η σκληρή πατριωτική θέση στα εθνικά θέματα και η αντιμετώπιση της μεταναστευτικής καταιγίδας, χλευάζεται από τους κύκλους των έμμισθων και ανιστόρητων «διανοουμένων της», αφού «όλοι είμαστε παιδιά της γης χωρίς σύνορα, με κοινό παγκόσμιο πολιτισμό που οφείλουμε να αποβάλλουμε και να ξεχάσουμε την ιστορία μας, την κοινή μας καταγωγή και τον πολιτισμό μας».Αυτό το περίεργο και αυτοκαταστροφικό έθνος άραγε θα εξακολουθήσει να υπάρχει, η θα μεταλλαχθεί σε ένα άχρωμο και πολύ-πολιτισμικό κοινωνικό μόρφωμα οικονομικών μονάδων;

[1] Robin Lane Fox, «Ο κλασικός κόσμος» ,Ωκεανίδα 2006.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΣΧΟΛΙΑ