ΟΙ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ

Ελεύθερος Κόσμος 10 Ιανουαρίου 2010

Του Δημήτρη Ζαφειρόπουλου

Ο όρος «πατριωτικός χώρος», ο τόσο προσφιλής στους Ιούς της Ελευθεροτυπίας, χρησιμοποιείται για την οικονομία του κειμένου. Και αυτό γιατί τα πρόσωπα, οι ομάδες, τα κόμματα και οι οργανώσεις που ανήκουν σε αυτόν, συχνά αρνούνται την οποιαδήποτε σχέση, ιδεολογική ή πολιτική, του ενός με τον άλλον. Πολλοί δε χλευάζουν ακόμα και τον ίδιο τον όρο, αρνούμενοι την κατηγοριοποίησή τους σε αυτόν για να τον θυμηθούν όμως, συνήθως την παραμονή κάποιας εκλογικής διαδικασίας.
Και αυτό είναι μία από τις κλασικές ασθένειες του χώρου. Οι υπόλοιπες; Γνωστές και μη εξαιρετέες: αρχηγισμοί, εγωισμοί, μικροφιλοδοξίες, αυτοπροβολή, υπέρμετρα «εγώ», ιδεολογικές αγκυλώσεις, διχόνοιες και προβοκατορισμοί. Ελπίζαμε όμως, μάταια δυστυχώς όπως αποδεικνύεται, ότι μπροστά στο τεράστιο ζήτημα της λαθρομετανάστευσης και της αντίδρασης στην προτεινόμενη ένταξη αυτών στην ελληνική κοινωνία, ότι αυτές οι ασθένειες θα παραμερίζονταν. Γιατί με την πρόταση νόμου του ΠΑΣΟΚ πλήττεται άμεσα η ίδια η ύπαρξή μας ως Έθνους και προτείνεται η δημιουργία ενός πολυφυλετικού αχταρμά με κίνδυνο να δοθεί τέλος στην Ιστορία αλλά και στο μέλλον της πατρίδας μας. Και όμως, αντί στο αίτημα της συλλογής υπογραφών για την διενέργεια δημοψηφίσματος να δούμε σύσσωμο τον πατριωτικό χώρο να πέφτει με τα μούτρα στην πραγμάτωση του, βλέπουμε τις προαναφερθείσες ασθένειες να εκδηλώνονται σε όλο τους το μεγαλείο. Είτε αυτό αρέσει είτε δεν αρέσει, το κόμμα του ΛΑΟΣ είναι ο φορέας που μπορεί να δώσει τη μεγαλύτερη δυναμική στο αίτημα για δημοψήφισμα. Έχει φωνή στην Βουλή, έχει οικονομική δύναμη για διαφήμιση, έχει δικά του ΜΜΕ και πρόσβαση στα «συστημικά». Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί όποιος θέλει αυτόνομα και μεμονωμένα να συγκεντρώνει υπογραφές για το ίδιο αίτημα. Καλοδεχούμενη και θετική η κάθε προσπάθεια αρκεί να μην λειτουργεί διασπαστικά ή υπονομευτικά από για τις υπόλοιπες. Οι επιστολές λοιπόν, που δημοσιεύονται «ανώνυμα» και εκφράζουν φόβο ότι τάχα οι υπογραφές που μαζεύει ο ΛΑΟΣ θα χρησιμοποιούν για φακέλωμα των υπογραφόντων, μόνο ως προβοκατόρικες μπορούμε να τις χαρακτηρίσουμε.
Ήδη η «Ελευθεροτυπία», ποια άλλη, χλευάζει τους «εθνικόφρονες» ότι φοβούνται να υπογράψουν για να μην φανεί το όνομά τους. Ως εδώ κύριοι με τις φοβίες και τις ανωνυμίες σας. Όποιος φοβάται να βγάλει το στήθος του μπροστά στην διάλυση της φυλής μας, ας κάτσει στο σπιτάκι του και ας περιμένει πότε θα τον ληστέψει ή δολοφονήσει η πρώτη τυχούσα συμμορία αλλοδαπών. Όποιος μένει στην ανωνυμία γιατί ετοιμάζει τάχα κάποια «επανάσταση» ας κάτσει να περιμένει πότε ο αλλοδαπός αστυνομικός θα του φέρει την κλήση.
Αυτό που σίγουρα δεν μπορεί να περιμένει είναι το μέλλον της Ελλάδας και των παιδιών μας. Και αυτό μπορούμε να το έχουμε μόνο με αγώνα. Όλα τα άλλα είναι ύποπτες ηλιθιότητες και ανίατες ασθένειες που καλό είναι να μπουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας μαζί με τους φορείς τους.