Ο ΜΑΤΩΜΕΝΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΤΟΥ 44 (3): Η ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ

Η αποχώρηση των Γερμανικών δυνάμεων από την Ελλάδα άρχισε την 1^η Σεπτεμβρίου του 1944, πρώτα από τα νησιά του Αιγαίου, ενώ παράλληλα συντελέσθηκε και η αποχώρηση των δυνάμεων από την Πελοπόννησο και τα νησιά του ιονίου. Παρά τις διαβεβαιώσεις του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ (ΚΚΕ) ότι θα ετηρούντο τα συμφωνημένα στον Λίβανο, τμήματα του ΕΛΑΣ προσέβαλαν την χωροφυλακή και τα τάγματα ασφαλείας στον Πύργο στις 8 Σεπτεμβρίου. Το απόγευμα της ιδίας μέρας ο Πύργος κατελήφθη από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ, οι οποίοι αμέσως προέβησαν σε εκατόμβες εκτελέσεων των αιχμαλώτων. Την επόμενη συνεστήθη στην πόλη «ανταρτοδικείο» υπό τον ταγματάρχη του ΕΛΑΣ Μαντούκο, όπου δικάστηκαν και εκτελέσθηκαν 180 πολίτες με την κατηγορία της συνεργασίας με τους Γερμανούς. Το σύνολο των εκτελεσμένων στον Πύργο υπερέβη τους 700. Την επόμένη, 9 Σεπτεμβρίου οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ επετέθησαν εναντίον της Καλαμάτας που είχε απελευθερωθεί στις 6 Σεπτεμβρίου. Μετά από πολύωρη μάχη με τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ, οι δυνάμεις της χωροφυλακής και των ταγμάτων ασφαλείας και περί τους 1000 κατοίκους της πόλης διέσπασαν τον κλοιό του ΕΛΑΣ και διέφυγαν προς Μελιγαλά. Την επομένη η πόλη περιήλθε στον ΕΛΑΣ, όπου κατά την πάγια τακτική του άρχισαν αμέσως οι εκτελέσεις των αιχμαλώτων από τους εκτελεστές της ΟΠΛΑ. Συνολικά εκτελέσθηκαν στις όχθες του Νέδοντα περί τα 500 άτομα. Παρόμοια γεγονότα έλαβαν χώρα στον Μελιγαλά, όπου περί τα 850 εκτελέσθηκαν στην γνωστή Πηγάδα, ενώ άλλοι 700 άμαχοι εφονέυθησαν στην Τσακόνα, στον δρόμο προς την Τρίπολη και στα περίχωρα. Στους Γαργαλιάνους εκτελέσθηκαν 700 άτομα και αντίστοιχα γεγονότα συνέβησαν στην Πύλο, ενώ ο αριθμός των εκτελεσθέντων στην Μεσσηνία από τον ΕΛΑΣ υπερέβη τις 6500 χιλιάδες κατά δήλωση του Π. Κανελλόπουλου. Οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ στην Μεσσηνία ευρίσκοντο υπό τας διαταγάς του Άρη Βελουχιώτη με πολιτικό επίτροπο τον Νίκο Μπελογιάννη. Και ενώ συνέβαιναν αυτά στις 28 Σεπτεμβρίου προσκλήθηκαν στην Καζέρτα της Ιταλίας από τον Γ. Παπανδρέου ο Ν. Ζέρβας αρχηγός του ΕΔΕΣ και ο Σ. Σαράφης αρχηγός του ΕΛΑΣ, ένθα απεφασίσθη η υπαγωγή όλων των αντιστασιακών οργανώσεων υπό τας διαταγάς της Ελληνικής κυβέρνησης, η οποία ακολούθως τις έθεσε υπό την διοίκηση του Βρετανού αντιστράτηγου Ροναλντ Σκόμπι. Επίσης οι ανταρτικές οργανώσεις δεσμεύθηκαν να μην προχωρήσουν σε καμία ενέργεια για την κατάληψη της αρχής, ενώ τα τάγματα ασφαλείας κατά απαίτηση του ΕΛΑΣ χαρακτηρίσθηκαν ως «εχθρικοί σχηματισμοί». Στις 27 Σεπτεμβρίου ο Σκόμπι εξέδωσε διαταγή, με την οποία διόρισε ως στρατιωτικό διοικητή Αττικής τον υποστράτηγό Σπηλιοτόπουλο, ενώ ο ΕΛΑΣ όφειλε να διατηρήσει τις δυνάμεις του μακριά από την Αττική.

Οδόφραγμα μπροστά από το κτήριο της Γενικής Ασφάλειας, στην Γωνία των οδών Τοσίτσα και Πατησίων.

Ταυτόχρονα λόγω της αθρόας εκτελέσεως πολιτών από τον ΕΛΑΣ, ο Γ. Παπνδρέου δήλωσε ότι τα άτομα που προέβαιναν σε δολοφονίες στο μέλλον θα ήσαν υπόλογα για τις πράξεις τους. Η απομάκρυνση των Γερμανικών δυνάμεων από την Αττική άρχισε την 1^η Οκτωβρίου, ενώ οι Γερμανοί εκκένωσαν την Αθήνα την νύχτα της 11^ης προς την 12^ην Οκτωβρίου. Ταυτόχρονα οι σχέσεις της Στρατιωτικής Διοίκησης Αττικής μετά του ΕΛΑΣ επιδεινώθηκαν λόγω της αθρόας εκτέλεσης πολιτών από την ΟΠΛΑ και του κύματος των απαγωγών πολιτών που επέβαλε ο ΕΛΑΣ. Την νύχτα της 8^ης Οκτωβρίου δυνάμεις του ΕΛΑΣ κατέλαβαν την σχολή Ευελπίδων, ενώ επεδίωξαν ανεπιτυχώς και την κατάληψη των φυλακών Αβέρωφ (ευρίσκοντο τότε στην οδό Αλεξάνδρας). Ταυτόχρονα σε όλη την Αθήνα ελάμβαναν χώρα συγκρούσεις μεταξύ των δυνάμεων του ΕΛΑΣ και των σκληροτράχηλων Χιτών, οι οποίοι ουσιαστικά τις ημέρες αυτές, και μέχρι την έναρξη των Δεκεμβριανών συγκράτησαν από μόνοι τους όλη την ορμή του ΕΛΑΣ. Στο γεγονός αυτό οφείλεται το μίσος των κομμουνιστών για τους Χίτες.

Ο Σ. Σαράφης αρχηγός του ΕΛΑΣ στην Καισαρινή τον Δεκέμρη του 44.

Στις 13 Οκτωβρίου αφίχθη στην Ελευσίνα το πρώτο τάγμα των Βρετανών αλεξιπτωτιστών ενώ την επόμενη αφίχθησαν τα πρώτα τμήματα του Ιερού Λόχου. Ταυτόχρονα συνεχίζοντο οι σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ των δυνάμεων του ΕΛΑΣ και των Χιτών, όπου μόνο στις 15 Οκτωβρίου τραυματίσθηκαν και σκοτώθηκαν 80 άτομα. Στις 17 Οκτωβρίου και εν μέσω συγκρούσεων, κατέπλευσε στο Κερατσίνι το θωρηκτό Αβέρωφ φέροντα τον Γ. Παπανδρέου και τον Στρατηγό Σκόμπι, ενώ στις 23 Οκτωβρίου σχηματίσθηκε η πρώτη κυβέρνηση. Ήταν όμως φανερό ότι το ΕΑΜ7ΕΛΑΣ (ΚΚΕ) είχε αποφασίσει να επιβάλει δυναμικά τις απόψεις του και να καταλάβει την εξουσία. Σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας ο έλεγχος είχε περιέλθει στην «Εθνική Πολιτοφυλακή» του ΕΑΜ, όπου το όργιο των εκτελέσεων από την ΟΠΛΑ δεν είχε τέλος. Χιλιάδες δολοφονήθηκαν σε όλη την Ελλάδα από τους εκτελεστές της ΟΠΛΑ στο διάστημα από την 1^η Σεπτεμβρίου 1944 μέχρι και την συμφωνία της Βάρκιζας τον Φεβρουάριο του 1945. Είναι η περίοδος της «Εαμοκρατίας», η πλέον σκοτεινή περίοδος της Ελληνικής ιστορίας, η οποία αποκρύπτεται εντέχνως και συστηματικά από την αριστερή ιστοριογραφία.