Είναι αναμφισβήτητο γεγονός πια, ότι σε όλο το δυτικό κόσμο η μεγάλη μάζα των διανοουμένων είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό εξαρτημένη από το κεφάλαιο ή από την εξουσία. Οι μηχανισμοί είναι γνωστότατο. Η εύνοια, η συμμετοχή σε " ερευνητικά προγράμματα " που συνδέονται με την παραγωγή, η παροχή υπηρεσιών με την τυπική ιδιότητα του συμβούλου, του τεχνοκράτη, του εμπειρογνώμονα ή ακόμα και του «γκουρού», κατέστησαν την διανόηση «επάγγελμα»...».

Κ
. Τσουκαλάς

« It is now an undeniable fact that throughout the western world the intellectuals are strongly dependent on the capital and the «power». The mechanisms are well known. These are the favouritism, the participation in «research projects» associated with the production, the status of consultant, the technocrat, the expert, or even the «gurus».All these have made the intellectuals a professional cast of people in the service of political, economical and social elites.

C. Tsoukalas

11 ΜΑΡΤΙΟΥ 2010

Τι περιμένουνουμε στην αγορά συναθροισμένοι;
Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα.
Γιατί μέσα στην σύγκλητο μια τέτοια απραξία;
Τι καθοντ’ οι συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα!

Τι νόμους πια θα κάμουν οι συγκλητικοί;
Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν!

Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2009

Ο ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ


Ο Τηνίολος επισημαίνει τον

προβληματισμό προκαλεί που προκαλεί η αναμενόμενη νίκη του ΠΑΣΟΚ στις προσεχείς εκλογές της 4ης Οκτωβρίου, τουλάχιστον σε ένα μεγάλο μέρος του Ελληνικού πληθυσμού, που αφορά τις επικείμενες παραχωρήσεις στα εθνικά θέματα από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Οι πράξεις και οι δηλώσεις του κ. Γ. Παπανδρέου ως υπουργού εξωτερικών, συνηγορούν υπέρ του επερχόμενου «προαναγγελθέντος θανάτου» των εθνικών μας θεμάτων και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας.

Ο κ. Γ. Παπανδρέου σαν υπουργός εξωτερικών το 1999 δήλωσε στον κ. Θ. Σάρα, αρχισυντάκτη της τηs Βορειο – Αμερικανικήs Επιθεώρησηs « ΠΑΤΡΙΔΕΣ » , και Προέδρου του Εθνικού Συμβουλίου Συντακτών του Ξενόγλωσσου Τύπου του Καναδά:

«Προσωπικά πιστεύω ότι είναι καλύτερα να έχουμε μερικά στρέμματα γηs λιγότερα από εκείνα που μαs ανήκουν, και να κοιμόμαστε τα βράδια ήσυχοι και ασφαλείs, παρά να έχουμε ότι μαs ανήκει και να μην μπορούμε να κλείσουμε μάτι από τον κίνδυνο κάποιαs ξαφνικήs επίθεσηs κακόβουλων γειτόνων εναντίον μαs. Επίσης, το 2006 Ο κ. Γ. Παπανδρέου δέχθηκε την ένταξη του κόμματος του Ταλάτ στη Σοσιαλιστική Διεθνή. Χρειάσθηκε να γίνει Έλληνας πρόεδρος για να πάρει η Σοσιαλιστική Διεθνής μια τέτοια θέση, όταν προηγουμένως το ΠΑΣΟΚ έδωσε επανειλημμένα μάχες για να μη γίνει μέλος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς ούτε το ρεπουμπλικανικό κόμμα του Ετσεβίτ, λόγω ακριβώς της τουρκικής εισβολής και της κατοχής της Κύπρου. Ο Γιώργος Παπανδρέου, αγνοώντας τις έντονες αντιρρήσεις και τις αντιδράσεις του αδελφού κόμματος της Κύπρου ΕΔΕΚ, «αξιοποίησε» τη θέση του ως προέδρου για να περάσει ομόφωνα, εν απουσία της ΕΔΕΚ, απόφαση του Συμβουλίου υπέρ της εντάξεως του ρεπουμπλικανικού κόμματος του σημερινού κατοχικού τουρκοκυπρίου ηγέτη Ταλάτ στη Σοσιαλιστική Διεθνή τον οποίο χαρακτήρισε ως «σοσιαλιστή συντρόφο» στη Σοσιαλιστική Διεθνή. Η πράξη αυτή του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως πλήττει ευθέως τη θέση της Κύπρου και της Ελλάδος. Ενισχύει εκ των πραγμάτων τις προσπάθειες όλων εκείνων που θέλουν να επιβάλουν στην Κύπρο το «απευθείας εμπόριο». Την ντε φάκτο δηλαδή αναγνώριση του ψευδοκράτους, ως «αντάλλαγμα» για την εφαρμογή από την Άγκυρα του Πρωτοκόλλου Τελωνειακής Συνδέσεως.

Η πράξη αυτή τραβάει κυριολεκτικά το χαλί κάτω από τα πόδια της Κύπρου.
Η ανακοίνωση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς για το θέμα είναι η εξής:
«Το Συμβούλιο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, που συνήλθε στο Σαντιάγο της Χιλής από 5-7 Νοεμβρίου 2006 υπό την προεδρία του Γιώργου Παπανδρέου, αποφάσισε ομόφωνα «να προωθήσει το αίτημα από την Κύπρο που κατέθεσε το Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα εδώ και καιρό για να γίνει δόκιμο μέλος». Όπως αναφέρεται στην απόφαση, «έχουμε ήδη ένα μέλος από την Κύπρου που ανήκει στην Ελληνοκυπριακή κοινότητα. Επιθυμούμε να προωθήσουμε την ειρήνη στο νησί και την επίλυση του Κυπριακού. Γι' αυτό θέλουμε να ανοίξουμε την πόρτα μας και στην τουρκοκυπριακή κοινότητα με στόχο να ενισχύσουμε τη δυνατότητα της Σοσιαλιστικής Διεθνούς να παίξει ρόλο για σταθερότητα και ειρήνη στην Κύπρο. Το Συμβούλιο συστήνει την απόκτηση της ιδιότητας του δόκιμου μέλους που θα επικυρωθεί τελικά σε ένα χρόνο στο Συνέδριο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς».