ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ

«…Δια της υπ΄αριθ. 6512/31.31938 αποφάσεως Πλημ/κων Αθηνών κατεδικάσθη εις 4 ετών φυλάκισιν επί παραβάσει του νόμου 117/36 ο Αθανάσιος Κλάρας….» και επανεγκλείεται στις φυλακές της Αίγινας. Τον Ιούνιο του 1939 ο Θανάσης Κλάρας μεταφέρεται στις φυλακές της Κέρκυρας και εκεί υπογράφει δύο ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ και αποφυλακίζεται αμέσως. Ο χαφιεδισμός στο κόμμα είχε εξαπλωθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε η Γενική Ασφάλεια κατόρθωσε να δημιουργήσει και να ελέγχει μία νέα Κεντρική Επιτροπή στο ΚΚΕ, η οποία εθεωρείτο γνήσια και να εκδίδει ακόμα και τον Ριζοσπάστη!! Μετά την αποφυλάκισή του ο Θανάσης Κλάρας προσπάθησε να έλθει σε επαφή με διάφορα στελέχη πλην όμως εθεωρήθει «ύποπτος», επειδή η δήλωση και αποφυλάκιση πάντα συνοδεύονταν από το σχετικό κάρφωμα κάποιον στελεχών….

Το 1939 μετά την μεταγωγή του Ζαχαριάδη στην Γενική Ασφάλεια Αθηνών από τις φυλακές Κερκύρας, στο ΔΙΠΛΑΝΟ ΚΕΛΛΙ εγκλείστηκε η ομάδα των δηλωσιών κομμουνιστών και συνεργατών του Μανιαδάκη, χαφιέδες, Μιχαηλίδης, Σιτοκωνσταντίνου και Σκλάβαινας, με σκοπό την ακούσια χρησιμοποίηση του Ζαχαριάδη σε μία από τις πλεκτάνες του Μανιαδάκη αναφορικά με τον έλεγχο του ΚΚΕ. Παραδόξως όμως φυλακίσθηκε στο ΙΔΙΟ ΚΕΛΛΙ με τους χαφιέδες και ο Θανάσης Κλάρας (Άρης Βελουχιώτης)!!! Η φυλάκιση των ανωτέρω ήταν μέρος του σχεδίου του Μανιαδάκη για τον έλεγχο της ηγεσίας του ΚΚΕ από την Γενική ασφάλεια. Όλοι οι κρατούμενοι, πλην Ζαχαριάδη ο οποίος επέστρεψε στις φυλακές της Κέρκυρας, αφέθηκαν ελεύθεροι μετά από μερικές ημέρες συμπεριλαμβανομένου κι του Θανάση Κλάρα.

Οι δηλώσεις μετανοίας έχουν ως εξής [1]:

«Δήλωσις μετανοίας του κομμουνιστού Κλάρα Αθανασίου του Δημητρίου, γεννηθέντος και κατοικούντος εν Λαμία ετών 34, επάγγελμα δημοσιογράφος, και ήδη κρατουμένου εν ταις Εγκληματικαίς Φυλακαίας Κερκύρας προς έκτισιν διαφόρων ποινών φυλακίσεως επί παραβάσει του Αναγκ. Νόμου 1075/1938 κ.λ.π.

Δια την επικράτησιν των κομμουνιστικών αρχών ειργάσθην συνεχώς και μετά δραστηριότητος από τας αρχάς του 1926. Αρχικώς ως απλούν μέλος της κομμουνιστικής νεολαίας της γενετειράς μου πόλεως Λαμίας και κατόπιν ως καθοδηγητής της. Τον Δεκέμβριον του 1927 ενεγράφην εις το κομμουνιστικόν κόμμα και ειργαζόμην εις αμφοτέρους τους οργανισμούς. Τον Απρίλιον του 1927 κατήλθα εις Αθήνας, ένθα και ηργάσθην, υπό την αυτήν ως ανωτέρω ιδιότητα μέχρι του τέλους του 1929. Τον Ιανουάριο του 1930 προσελήφθην εις την υπηρεσίαν της συντάξεως του Ριζοσπάστου, εις ην υπηρεσίαν και παρέμεινα, ως απλούν μέλος του κόμματος ,- διότι είχον αποσπασθεί οριστικώς από τον τομέα των νέων – μέχρι και τον Νοέμβριον του 1931.’Εκτοτε καταζητούμενος διαρκώς από τας καταδιωκτικάς αρχάς, εχρησιμοποιούμην ως γραμματεύς η βοηθητικόν στέλεχος διαφόρων περιφερειακών κομματικών οργανώσεων. Ήδη αναγνωρίζω ότι καθ΄όλον αυτό το, οπωσδήποτε σοβαρόν χρονικό διάστημα, ευρισκόμην επί εσφαλμένης οδού, ΜΕΤΑΝΟΩ ΕΙΛΙΚΡΙΝΩΣ, ΑΠΟΒΑΛΛΩ ΤΑΣ ΜΕΧΡΙ ΧΘΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΜΟΥ και δηλώ ότι, εις το εξής παραμένω μακράν πάσης, είτε ανατρεπτικής, είτε άλλης, πολιτικής κινήσεως, θα εργασθώ, ως φιλήσυχος και νομοταγής πολίτης, υπέρ των αποκλειστικώς ατομικών και της πατρικής μου οικογενείας συμφερόντων.

Η παρούσα συνετάγη εν τω καταστήματι των εγκληματικών φυλακών Κερκύρας και ενώπιον του Δντου τούτων κ.Ευαγγέλου Κρίτσα και αρχιφύλακος αυτών Ευαγγέλου Βασιλάτου, σήμερον την 8^ην του μηνός Ιουνίου του έτους 1939».

Η δεύτερη δήλωση μετανοίας υπεγράφη στις 27 Ιουνίου του 1939 με το εξής περιεχόμενο:

«…δηλώ ότι αποκηρύσσω τον Κομμουνισμόν ως σύστημα ολέθριον δια την Ελληνικήν πραγματικότηταν και διαλυτικόν των μεγάλων ηθικών εννοιών, Πατρίδος, Θρησκείας και Οικογενείας, υπόσχομαι δε, ότι θέλω ζήσει του λοιπού νομιμοφρόνως, μακράν πάσης ανατρεπτικής κινήσεως οποσδήποτε στρεφομένης κατά του Εθνικού ημών Κράτους».

[1] Δημοσθένη Κούκουνα, «Αρης Βελουχιώτης, ο αμφιλεγόμενος αρχικαπετάνιος του ΕΛΑΣ», Αθήναι, Εκδόσεις Μέτρον, (ISSN 1790-9481).